Odpowiedz do: Porozmawiajmy. Jak sobie z tym radzicie?

[bezhasztagów]

O, to fajnie. Nie będę Was zanudzać moją historia, bo wiadomo, że każda jest do siebie podobna. Ja już żyje z tym 15 miesięcy i powiem Wam, że o ile wcześniej było w miarę ok tak teraz mam wrażenie, że ta ” sielanka” dociera do granic. Mąż wyprowadza mnie z równowagi, córka też swoje 5 groszy dorzuca i we mnie zaczyna coś pękać, nawet w pracy jest do kitu. Pojechałam ostatnio z córką na kilka dni odpocząć i jest gorzej niż było… Zabieram się jak pies do jeża aby pójść do psychologa, ale ni w ząb nie umiem się za to zabrać. Mam wrażenie, że nie przyniesie to ulgi. A jak wyglądały wasze ścieżki?